پرستار
پرستار فردی که در زمینه اصول علمی و مهارتهای حرفه‌ای مراقبت، درمان و آموزش بیماران تحصیل کرده و در آن مهارت داشته باشد.
هرچند در گذشته به تمام مراقبین بیماران و ناتوانان می‌گفتند ولی امروزه پرستار فردی است که دارای تحصیلات دانشگاهی در این زمینه است.
در ایران پرستارانی در مقاطع تحصیلی وجود دارند. رشته‌های جدیدی در مقطع کارشناسی ارشد با مبنای وظیفه‌مدار راه‌اندازی شده‌است
، همچنین آموزش مداوم پرستاران با همکاری سازمان نظام در کل ایران عملیاتی شده‌است
پرستار نمی‌تواند مرکز درمانی مستقلی داشته باشد بلکه در مراکز درمانی تأسیس شده
عضوی از تیم درمانی است. در ایران به عنوان سازمان صنفی پرستاران می‌باشد.
براساس استانداردها، می‌بایست تعداد پرستاران سه برابر تعداد پزشکان یا دو برابر تعداد تخت‌های بیمارستانی باشد
یا در ازای هر هزار نفر جمعیت، سه وجود داشته باشدهمچنین استانداردهای جهانی نشان می‌دهد
در بخش داخلی و جراحی، هر ۴ تا ۶ بیمار باید یک داشته باشند (که در ایران، هر ۱۲ بیمار یک پرستار دارند (چاپ‌در۱۳۸۹)).
در ایران، بخصوص برای زنان، همواره دچار مشکلاتی بوده‌است.
به‌طور مثال تا دهه ۱۹۵۰ میلادی، آموزش برای زنان در ایران یک تابوی اجتماعی محسوب می‌گردید
نخستین موسسه‌ای که به ز
نان ایران آموزش ارائه می‌داد از سال ۱۸۹۳ بود.
مدارس دیگری در رشت (۱۹۲۴)، همدان (۱۹۲۷)، و کرمانشاه (۱۹۳۱) سپس تأسیس گردیدند
. در سال ۱۹۳۶ بود که دانشگاه‌های کشور همانند: ارومیه، تبریز و سپس تهران آموزش پرستاری مدرن را در ایران آغاز کردند
. دانشگاه شیراز نیز کار خود را در سال ۱۹۳۷ آغاز کرد
سات بنا بر درخواست وزارت آموزش عالی کشور تماماً بر عهده متخصصین از آمریکا واگذار گردید
در سال ۱۹۵۶، نخستین کنفرانس سرتاسری آموزش در ایران برگزار گردید که بسیاری از سیاستگذاری‌های آتی را باعث شد.
۱۴ مؤسسه آموزش عالی به سال ۱۹۶۹ در ایران رشته پرستاری را ارائه می‌کردند، اما تنها دانشگاه شیراز دوره چهارساله ارائه می‌داد.
دانشگاه شیراز به ویژه در زمینه آموزش پرستاری در کشور پیشرو بود و نخستین دانشگاهی بود که به پرستاران اعطا می‌کرد
همچنین تنها در دانشگاه شیراز بود که آموزش پرستاری به زبان انگلیسی ارائه می‌گردید.
- ۹۹/۰۸/۱۹